Grupa masztów teleskopowych rozkładanych za pomocą sprężonego powietrza, o długościach po rozłożeniu od 5 do 30 m i maksymalnym obciążeniu w pionie od kilku do kilkuset kilogramów, przeznaczonych głównie do zastosowań niestacjonarnych, służące do wynoszenia anten dookólnych i kierunkowych, kamer, mikrofonów itp. Mniejsze maszty mogą być rozkładane za pomocą pompek nożnych lub ręcznych, większe za pomocą bezolejowych, membranowych kompresorów zasilanych napięciem stałym 12 V, 24 V lub napięciem zmiennym 240 V. Kompresory mogą być zdalnie sterowane, co umożliwia ich lokalizację w różnych miejscach pojazdu bez konieczności zapewnienia dostępu do nich przy każdym rozkładaniu lub składaniu masztu. Maszt mogą być mocowane w różny sposób do pojazdów, stawiane w terenie z wykorzystaniem odciągów lub stojaków lub przewożone i rozkładane na przyczepach. Maszty mogą być wyposażone w uruchamiane magnetyczne wyłączniki, wchodzące w skład obwodu sygnalizującego kierowcy rozłożenie masztu, zapobiegając ruszeniu pojazdu z wysuniętym masztem.